20 Nisan 2007 Cuma

Tutuştur Gönlümü Sevdandan Yana

Tutuştur gönlümü sevdandan yana
Kimsesizlik yarama bir merhem olsun.
Uzatsan elini usulca bana
Elini tutmazsam bu el kor olsun.

Ne olur aşkından bir zerre bana
Ulaşsa benliğime "ben"im yok olsun.
Açsan kapılarını usulca bana
Kapından girmezsem beden kor olsun.

Aydınlat dünyamı nurlu semanla
Karanlık yanlarıma bir ışık olsun.
Akıtsan şefkatini usulca bana
Sana adanmayan yürek kor olsun.

Genişlet yüreğimi sabırdan yana
Tükenmişliğime konulan bir nokta olsun.
Koşarak gelmezsem ilâhî dergahına
Bu yürek, bu beden yansın! Kor olsun...

Tuba Bilgin

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Sığınaklara indirelim kuşları
Ne ciğerlerinin dayanabileceği gökyüzü
Ne içebilecekleri bir yudum su kaldı



Sığınaklara indirelim balıkları
Kurşuni gövdeleri kurşunlaşmadan



Sığınaklara indirelim ağaçları
Cevizleri, çınarları, servileri
Üzerindeki sincaplara dokunmadan



Arı bakışını çocukluğun
İndirmeliyiz sığınağa
Kirli bir kağıt para gibi buruşmadan
Elinde hayatın



Ucu işlemeli mendili, kavun kokusunu
Yumuşaklığını bir dere yatağının
Penceredeki hanımelini
Zor günlerde alnımıza konan o eli


Sığınağa indirelim Dünyayı