Öyle seviyorum ki
Öyle seviyorum ki...
Ne büyük mutluluk bu. Gördüğüm en güzel şeysin. Senden öte tanımladığım başka hiçbirşey yok. Her şey senin adınla anılıyor benim dünyamda. Bütün çiçekler sen, bütün yıldızlar sen. Tanrının bana armağanısın ve artıyor her geçen gün sana hayranlığım. Gözlerinde aşk, yüzünde hayatın ta kendisi var.
Öyle gerçeksin ki...
Gözümü açıyorum sen, kapıyorum sen.. Hiç bitmeyen bir serüven. Günümün en keyifli anı, uyukumun en tatlı rüyası... Seni soluyorum, havadasın. Seni kokluyorum, doğadasın. Hele şimdi sonbaharsın. Ya da sonsuz bahar. Seni yaşıyorum, canımdasın. Canımsın... Sarılsam sana, bin yıl geçse, bir an bile ayrılmasak... Ten tene, yürek yüreğe sonsuz baharın en aşk dolu iki yaprağı olsak. Ağaç ağaç gezip, yeşersek, açsak. Yere düşsek, sonra yine kalksak. Seni bilsem, bir tek seni. Seni görsem, bir tek seni. Sesin sarhoş etse beni...
Öyle içimdesin ki...
Bir saniye iste benden sensiz geçirdiğim, veremem. Sensiz geçecekse geçmesin zaman, istemem. Seninle yeniden doğdum, yeniden doğuşun kanıtıyım ben. Senden önce geçen zamanı, sana ulaşmak için yürüyerek geçirmişim, kimmişim bilememişim. Şimdi başımı çevirip geriye bakmıyorum bile. O yol yüründü ve bitti, artık seninle yürünecek bambaşka bir yol var önümde. Yorgunluk nedir bilmeyeceğim, hiç şikayet etmeyeceğim ve bir tek adımda bile tökezlemeyeceğim uzun, aşk dolu bir yol....
Öyle aklımdasın ki...
Ah, sensiz kalmıyor muyum, bazen yıkasım geliyor gördüğüm bütün duvarları. Ardında seni bulurum sanıyorum. Ne ayrı koyduysa bizi, zaman ya da yollar, bir kalemde silesim geliyor. Sana dokunmamı engelleyen ne varsa, bir kadehi yere çarpıp tuzla buz eder gibi parçalamak istiyorum. İsyanım taşıyor, kendi öfkemden korkuyorum. Ve kavuşmak... Bunu düşünmek içimde kırılan tüm aynaları tamir ediyor. Mavi bir yağmur başlıyor, ıslanıyorum. Maviye boyanıyorum. Beyaz güller geliyor aklıma, gülümsüyorum.
Öyle özlüyorum ki...
Sen ol, hep ol, benimle ol, bende ol... Sendeyim ben, yüreğimi koydum yüreğinin üzerine. Aşk bu, başka isim arama. Hem de en koyu, en deli, en tutkulu... Öğreneceğim çok şey var sana dair. Bilmediğim çok şey var. Ama bir şeyi çok iyi biliyorum... seni öyle çok seviyorum ki “aşkım”...
Ne büyük mutluluk bu. Gördüğüm en güzel şeysin. Senden öte tanımladığım başka hiçbirşey yok. Her şey senin adınla anılıyor benim dünyamda. Bütün çiçekler sen, bütün yıldızlar sen. Tanrının bana armağanısın ve artıyor her geçen gün sana hayranlığım. Gözlerinde aşk, yüzünde hayatın ta kendisi var.
Öyle gerçeksin ki...
Gözümü açıyorum sen, kapıyorum sen.. Hiç bitmeyen bir serüven. Günümün en keyifli anı, uyukumun en tatlı rüyası... Seni soluyorum, havadasın. Seni kokluyorum, doğadasın. Hele şimdi sonbaharsın. Ya da sonsuz bahar. Seni yaşıyorum, canımdasın. Canımsın... Sarılsam sana, bin yıl geçse, bir an bile ayrılmasak... Ten tene, yürek yüreğe sonsuz baharın en aşk dolu iki yaprağı olsak. Ağaç ağaç gezip, yeşersek, açsak. Yere düşsek, sonra yine kalksak. Seni bilsem, bir tek seni. Seni görsem, bir tek seni. Sesin sarhoş etse beni...
Öyle içimdesin ki...
Bir saniye iste benden sensiz geçirdiğim, veremem. Sensiz geçecekse geçmesin zaman, istemem. Seninle yeniden doğdum, yeniden doğuşun kanıtıyım ben. Senden önce geçen zamanı, sana ulaşmak için yürüyerek geçirmişim, kimmişim bilememişim. Şimdi başımı çevirip geriye bakmıyorum bile. O yol yüründü ve bitti, artık seninle yürünecek bambaşka bir yol var önümde. Yorgunluk nedir bilmeyeceğim, hiç şikayet etmeyeceğim ve bir tek adımda bile tökezlemeyeceğim uzun, aşk dolu bir yol....
Öyle aklımdasın ki...
Ah, sensiz kalmıyor muyum, bazen yıkasım geliyor gördüğüm bütün duvarları. Ardında seni bulurum sanıyorum. Ne ayrı koyduysa bizi, zaman ya da yollar, bir kalemde silesim geliyor. Sana dokunmamı engelleyen ne varsa, bir kadehi yere çarpıp tuzla buz eder gibi parçalamak istiyorum. İsyanım taşıyor, kendi öfkemden korkuyorum. Ve kavuşmak... Bunu düşünmek içimde kırılan tüm aynaları tamir ediyor. Mavi bir yağmur başlıyor, ıslanıyorum. Maviye boyanıyorum. Beyaz güller geliyor aklıma, gülümsüyorum.
Öyle özlüyorum ki...
Sen ol, hep ol, benimle ol, bende ol... Sendeyim ben, yüreğimi koydum yüreğinin üzerine. Aşk bu, başka isim arama. Hem de en koyu, en deli, en tutkulu... Öğreneceğim çok şey var sana dair. Bilmediğim çok şey var. Ama bir şeyi çok iyi biliyorum... seni öyle çok seviyorum ki “aşkım”...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder