6 Nisan 2007 Cuma

En Sevgiliye

ey sevgili!...eğer gönlüme tesir eden bir nefeslik iç çekişim olsaydı sararmış benzinde suzan olurdum...derbanda ve asumanda ay yüzün olsaydı aşkın hevesinden gönlüme bıkkınlık gelmezdi.... öyle kuvvetli ki arzularım şimdi isyana tevessül etmekte esaretinden…öyle özge canım belirdi ki kemaleti öğreten oldum, dırahşan ve pesendide yüzünden…

ey sevgili!… önceleri senin elinden isyan ile şikayete giden ben olurdum… masiva aşkına feryadım tamam olunca…sonraları bezm-i alem feryadıma… saçlarındaki hüznü sarmaşık kıldı… ve saçların dökülünce saçaklarından onu ilk gören bahtı kara ben oldum…işte bu yüzden!... tam bu yüzden!... ah ile zar oldum elinden… gönlüme firak ve bitab düşen…

ey sevgili!... ne zaman döneceksin letafet dünyasına… aşık-ı şuride suzan oldum… hayretlere gark oldum… can oldum… canan oldum… heyulasına dahi gül-i baran oldum… belli bir vaktin kader dendiği iyiliğe vuslat kalbim… özge canın gülistanında mahzun…aşkına nalan olunca büyülü gözlerin sığınağım oldu…

ey sevgili!...ender güzelliklerde seyr-ü sefaya dalan aşkın harp meydanındayım şimdi… yeter ki bir huzmecik asalet ver asilliğinden… o zaman razıyım gamınla cahilliğe kayıt düşülmeye… sözlerden düşmüşken murada…erdim de derviş oldum… kemaleti öğreten olunca, anladım ki erimişim çağ yangınında…

ey sevgili!... önceleri gönlümde nezaketle derlenmiş arzular vardı çiçek çiçek… ol sebepten serkeş ve sergerdan gezindim kelebek kelebek… divane! ah çeken aşıkların dilinden güler yüzümle geldim sana…yine de meyl etmedin bana… vel hasılı ol sebepten hem vallahi hem billahi gördüm dırahşan-ı dideni… üzüntüden en acılı arabesk duygulara büründüm… lakin cümbüş ederken barlarda gördüm seni…

ey sevgili!... özge canımdan bezdirirken beni… ve benden cümbüş ederken sefası…kaldı yalnızlığımda ağıtın, baştan sona cefası…ilk ve son nefes kadar aralarda… sen ve ben olan aşkın narı… emrine amade dert ile efkanı… suzidil, suzinak geldi geçti aşktan… hem neyden… hem rebabtan …

ey sevgili! aşkına dideban olup geçtim yeni yeni engellerden… yalnızlığı kaç dersten çıkardığımı bulmalıydın sen…ve bir…ve iki… ve üç… ve dört üftadem… bütün basamakların rakamlarında buldum seni…kaybeder miyim desem kayda değer miyim… geçmiş, şimdiki ve gelecek zamanın aralığından…şubatından…martından…nisanından kalan ince bir sızı gibiyim...
M.Kelebek

Hiç yorum yok: